Osteocondritis van de wervelkolom

Osteochondrose is een ziekte die wordt gekenmerkt door degeneratieve veranderingen in de kraakbeenachtige weefsels van de wervelkolom. Het ontbreken van adequate therapie leidt tot een schending van de structuur en disfunctie van de tussenwervelschijven, vervorming van de wervelkolom. Afhankelijk van de locatie van het pathologische proces, zijn er de volgende soorten osteochondrose: cervicaal, thoracaal, lumbaal. Zoals statistieken laten zien, wordt deze ziekte waargenomen bij meer dan de helft van de wereldbevolking bij mensen ouder dan 35 jaar. De belangrijkste redenen voor de ontwikkeling ervan zijn verwondingen, systematische ongelijke belastingen op de wervelkolom en benen.

Wat het is

Over osteochondrose gesproken, het is noodzakelijk om te zeggen dat deze ziekte een schending van de structuur van de weefsels van de tussenwervelschijven zelf veroorzaakt, waardoor hun elasticiteit wordt verminderd en hun vorm verandert. Tegelijkertijd neemt de onderlinge afstand af, wat uiteindelijk leidt tot een verlies van de stabiliteit van de wervelkolom.

Als gevolg van de samentrekking van de tussenwervelruimte worden de zenuwuiteinden die uit het ruggenmerg komen bekneld. Dit veroorzaakt een toename van de spierspanning en pijn.

Een afname van de elasticiteit veroorzaakt de vorming van hernia's tussen de wervels en de ontwikkeling van uitsteeksel (een ziekte waarbij de wervels beginnen uit te puilen in het wervelkanaal zonder breuk van de annulus fibrosus). En als de behandeling verkeerd wordt uitgevoerd of helemaal niet wordt uitgevoerd, dan zal dit leiden tot degradatie van de gewrichten van de wervelkolom en ligamenten met de verdere vorming van osteofyten (botuitsteeksels).

De ontwikkeling van osteochondrose veroorzaakt een schending van motorische functies. De persoon begint last te krijgen van constante pijn in het gebied van de pathologische focus, die intensiveert tijdens flexie / extensie van de rug. Er is een grote kans op subluxatie, kromming van de rug.

In de regel verschijnen de eerste symptomen van de ziekte bij mensen tijdens de periode van fysiologische veroudering van het lichaam. Maar er zijn situaties waarin pathologie zich veel eerder begint te ontwikkelen. En de reden hiervoor is vaak de verkeerde manier van leven.

In de geneeskunde bestaat er ook zoiets als chondrosis, en het heeft vergelijkbare symptomen en etiologie. Wat is het verschil tussen chondrose en osteochondrose? Het is makkelijk. Chondrose is de beginfase in de ontwikkeling van osteochondrose, wanneer de processen van het vervangen van beschadigde weefsels door fibrose en de vorming van osteofyten in de wervelkolom nog niet zijn begonnen. Wanneer er een uitgesproken vervorming van de wervelkolom en de vorming van nieuwe processen is, hebben we het over osteochondrose.

Uitlokkende factoren

Wat is chondrose en osteochondrose - bedacht. Nu moeten we praten over de redenen voor hun ontwikkeling. Immers, als u ze niet elimineert, zal de behandeling van de ziekte geen positieve dynamiek mogelijk maken. Zoals in het begin al opgemerkt, is de belangrijkste reden voor het ontstaan van pathologie een ongelijke belasting van de wervelkolom. Het kan worden uitgelokt door:

• zware tassen op één schouder of in één hand dragen;
• verkeerde houding tijdens het zitten;
• slapen op een zachte matras, hoog kussen;
• het dragen van ongemakkelijke en anatomisch incorrecte schoenen.

En ook osteochondrose van de wervelkolom kan zich tegen de achtergrond ontwikkelen:

• hypodynamie (vergezeld van verminderde bloedcirculatie, verminderde spierspanning, kortademigheid);
• passieve levensstijl;
• zwaarlijvigheid;
• verwondingen (breuken, verstuikingen, kneuzingen);
• Platte voeten;
• andere degeneratieve ziekten die leiden tot een slechte bloedsomloop in de wervelkolom.

Door de oorzaken van osteochondrose van de wervelkolom te benadrukken, moet ook worden opgemerkt:

• frequente fysieke stress;
• neuro-emotionele uitputting;
• stofwisselingsziekten;
• intoxicatie (drug, chemisch);
• pathologie van het spijsverteringskanaal;
• genetische aanleg;
• scoliose;
• hypovitaminose;
• zwangerschap;
• roken;
• alcoholische dranken drinken;
• langdurige / frequente uitdroging.

Er zijn veel redenen voor de ontwikkeling van osteochondrose van de rug. Meestal gebeurt het onmiddellijk tegen de achtergrond van de invloed van verschillende factoren (bijvoorbeeld trauma, passieve levensstijl, roken, langdurig verblijf in de verkeerde houding). Het kan alleen worden vastgesteld door een grondige diagnose, studie van anamnese.

Ontwikkelingsstadia

Alvorens te praten over wat te doen als chondrose zich begint te ontwikkelen, is het ook noodzakelijk om te zeggen over de ontwikkelingsstadia, omdat niet alleen de ernst van de symptomen, maar ook de tactiek van de behandeling er rechtstreeks van afhangt. Er zijn in totaal 4 graden:

• Eerste etappe. In dit stadium treden pathologische processen op in de nucleus pulposus van de tussenwervelschijf. Daarin wordt uitdroging (uitdroging) opgemerkt, wat uiteindelijk bijdraagt aan een afname van de hoogte en de vorming van scheuren in de annulus fibrosus. Er is geen symptomatisch beeld in dit stadium van de ziekte. Een persoon kan slechts een klein ongemak in de rug voelen na intense fysieke inspanning, lange tijd in een ongemakkelijke houding, enz.
• Tweede podium. Het gaat gepaard met een afname van de tussenwervelruimte, verslapping van de wervelspieren en ligamenten. Dergelijke veranderingen leiden tot verhoogde mobiliteit van de wervels. En elke provocerende factor kan ervoor zorgen dat ze verschuiven of wegglijden. Wat betreft de symptomen, in dit stadium hebben patiënten al rugklachten en pijn die optreedt bij bepaalde soorten belastingen, pos.
• Derde etappe. Het wordt gekenmerkt door het verschijnen van verzakkingen en uitsteeksels, subluxaties, artrose van de tussenwervelgewrichten. In dit stadium veroorzaakt de ziekte vaak stijfheid van bewegingen, een tintelend gevoel in het pathologische gebied en gevoelloosheid. Het pijnsyndroom heeft een uitgesproken karakter, het komt periodiek voor, zelfs in rust, bij afwezigheid van zware belasting.
• Fase vier. In dit stadium probeert het lichaam zich aan te passen aan de ontstane aandoeningen. Zijn taak is om al het mogelijke te doen om de fixatie van de wervelkolom te verbeteren. Om dit te doen, begint hij osteofyten te vormen - botformaties die de holtes in de wervelkolom vervangen. Op deze manier helpt het lichaam echter niet alleen zichzelf, maar schaadt het ook. Osteofyten leiden immers tot beknelde zenuwen, schade aan gezonde wervels. En dit wordt de reden voor de ontwikkeling van fibreuze ankylose in de gewrichten en tussenwervelschijven (een toename van het volume van fibreus weefsel met zijn gelijktijdige fusie met de overblijfselen van kraakbeen). Als een persoon tegelijkertijd microtrauma en inbreuk heeft, neemt de ernst van het pijnsyndroom toe. Bij hun afwezigheid neemt het klinische beeld af.

Symptomen

Sprekend over wat osteochondrose is en hoe er vanaf te komen, kan men niet anders dan praten over de symptomen waarmee het zich kan manifesteren. Het belangrijkste teken van zijn ontwikkeling is de aanwezigheid van ongemak of pijn in de nek, thoracale regio en onderrug. De ernst van de sensaties hangt rechtstreeks af van de mate van ontwikkeling van de ziekte.

Een visueel onderzoek van de patiënt onthult een kromming van de wervelkolom in het transversale of longitudinale vlak. Meestal worden ze waargenomen in de onderrug of nek, minder vaak in het thoracale gebied.

Als we het hebben over de gevoelens van de patiënt zelf, dan is er onder hen periodieke of constante vermoeidheid in de rug, evenals pijn, die zowel versleten als uitgesproken kan zijn, afhankelijk van de ernst van de pathologische processen. Het kan worden gelokaliseerd in:

• nek,
• Schoudergordel;
• borst;
• lumbale regio;
• perineum.

In dit geval is stijfheid van bewegingen mogelijk, waardoor het moeilijk is om huishoudelijke taken uit te voeren. Het komt meestal voor in de bovenste ledematen. Het symptomatische beeld kan worden aangevuld met andere symptomen. Het hangt allemaal af van de locatie van de focus, de ernst ervan en de kenmerken van het organisme. Als een patiënt verplaatsing van schijven, uitsteeksel, hernia, osteofyten heeft, leidt dit vaak tot verminderde bloedcirculatie, disfunctie van het wervelkanaal, oedeem, fibrose, knijpen. Dit alles veroorzaakt het verschijnen van symptomen die de diagnose kunnen bemoeilijken en tot een verkeerde diagnose kunnen leiden.

Sprekend over hoe osteochondrose zich manifesteert, is het noodzakelijk om de meest voorkomende symptomen te benadrukken waarover patiënten klagen. Deze omvatten:

• pijn in de nek, lumbale, schoudergordel, ribben;
• stijfheid van bewegingen, ongemak in de ochtend na het wakker worden, bij het buigen, draaien;
• gevoel van gevoelloosheid in de armen, benen, nek;
• ongemak in de gewrichten en rugspieren;
• frequente duizeligheid, migraine;
• snelle vermoeidheid;
• hartzeer;
• schending van de gevoeligheid van de bovenste ledematen;
• verminderde spierspanning.

Tekenen van osteochondrose zijn rechtstreeks afhankelijk van de locatie van de pathologische focus:

• Cervicale afdeling. In dit geval is de pijn gelokaliseerd in de nek, armen, schoudergordel. Ze kan geven aan de schouderbladen en schouders. Cervicale osteochondrose kan zich ook manifesteren als hoofdpijn, oorsuizen, "kippenvel" voor de ogen en duizeligheid.
• Borst sectie. Met deze pathologie treedt pijn op in de borst. Kan geven aan de bovenste schouder, oksels. Het veroorzaakt vaak ongemak en pijn in de regio van het hart. Het kan storingen van het ademhalingssysteem, kortademigheid veroorzaken.
• Lumbosacrale regio. Pijnsyndroom overheerst in de lumbale wervelkolom. Het manifesteert zich ook als ongemak in de benen, heupen en bekkenorganen. Veroorzaakt vaak seksuele disfunctie.

Elk ongemak in de wervelkolom is een serieuze reden om naar een dokter te gaan.

De aanwezigheid van tekenen als rugvermoeidheid, pijn kan ook niet alleen wijzen op het begin van de betreffende ziekte, maar ook op de toevoeging van andere ziekten die niets te maken hebben met dystrofische veranderingen in de tussenwervelschijven. Diagnoses van osteochondrose of chondrose kunnen alleen worden gesteld door een ervaren arts na een grondige diagnose.

Diagnostiek

Wat veroorzaakt osteochondrose en hoe het zich kan manifesteren, hebben we gesproken. Maar ik moet zeggen dat het niet zal werken om de juiste diagnose te stellen alleen op basis van een visueel onderzoek en de eigen gevoelens van de patiënt. Om dit te doen, moet u een grondig onderzoek ondergaan, dat noodzakelijkerwijs omvat:

• Röntgenfoto van de cervicale, thoracale of lumbale wervelkolom (afhankelijk van het gebied van ongemak);
• myelografie;
• neurologisch onderzoek van gevoeligheid, reflexen.

Als aanvullende diagnostische methoden worden gebruikt:

• CT;
• MRI;
• NMR.

Om de aanwezigheid van ontstekings- of infectieziekten uit te sluiten, worden ook laboratoriumtests voorgeschreven:

• OAM;
• UAC;
• bloed samenstelling.

Indien nodig wordt een consultatie van specialisten met een smaller profiel aangesteld.

Behandelmethoden

In tegenstelling tot chondrose, treedt bij osteochondrose in het gebied van de bergkam een chronisch proces op, dat niet kan worden geëlimineerd door conservatieve methoden. Maar dit betekent niet dat het niet nodig is om ermee te vechten. Het ontbreken van adequate therapie kan ernstige gevolgen hebben - de wervelkolom is vervormd, er zal fibreus weefsel verschijnen in plaats van de botstructuren, die niet in staat zijn om de noodzakelijke functies uit te voeren, de persoon zal invalide raken.

conservatieve therapie

Wat te doen met osteochondrose, zal de arts u vertellen. In de regel worden bij een dergelijke ziekte de volgende methoden gebruikt:

• Drugs therapie. In dit geval worden medicijnen gebruikt om pijnlijke gevoelens te elimineren, ontstekingen te verlichten en het metabolisme te herstellen. Als de patiënt ernstige pijn heeft, worden medicatieblokkades gebruikt die, naast het analgetische effect, de ernst van het spiertonisch syndroom helpen verminderen. Er zijn de volgende soorten blokkades die worden gebruikt bij osteochondrose: blokkade van triggerpoints, intra-ossaal, facet, paravertebraal, epiduraal.
• Activiteiten fysiotherapie. Ze worden ook gebruikt om pijn te verminderen en de effectiviteit van medicijnen te verbeteren. Meestal worden voor osteochondrose, ultrageluidtherapie, magnetische velden, laagfrequente stromen, laserstralen, enz. Gebruikt.
• Fysiotherapie en kinesitherapie. Alle patiënten, zonder uitzondering, krijgen oefentherapie voorgeschreven. Het wordt uitgevoerd onder toezicht van specialisten. Biedt houdingscorrectie, verhoogt de spierspanning en verlicht nerveuze spanning. De systematische uitvoering van speciale oefeningen helpt ook om de openingen tussen de schijven te vergroten, om de uniforme belasting van het bewegingsapparaat te verdelen.
• Massage. Manuele massage helpt de bloedcirculatie te normaliseren, spierkrampen en krampen te verlichten. Als de patiënt aandoeningen van het zenuwstelsel heeft, wordt hydromassage voorgeschreven.
• Manuele therapie. Het wordt voor elke patiënt afzonderlijk geselecteerd. Zorgt voor normalisatie van lymfatische uitstroom, bloedcirculatie, metabolisme, mobiliteit van de wervelkolom. Voorkomt de ontwikkeling van complicaties, versterkt het immuunsysteem.
• Spinale tractie. Deze methode omvat het strekken van de wervelkolom met behulp van speciale apparatuur. Het is dus mogelijk om een toename van de tussenwervelruimte te bereiken en de manifestatie van osteochondrose te verminderen.

Operatieve behandeling

Als conservatieve behandeling niet helpt om de tekenen van osteochondrose te elimineren en helemaal geen positieve dynamiek geeft, nemen ze hun toevlucht tot chirurgische ingrepen. De indicaties daarvoor zijn:

• cauda equina-syndroom, dat zich ontwikkelt in de aanwezigheid van een massieve hernia;
• stenose van het wervelkanaal met compressie van de hersenen en neurovasculaire bundels;
• combinatie van osteochondrose met significante spondylolisthesis met ernstige segmentinstabiliteit;
• compressie van de wortel ter hoogte van het lumbale segment L5;
• cervicale osteochondrose, optredend bij discogeen syndroom van de wervelslagaders.

Behandeling van osteochondrose door een operatie kan op verschillende manieren worden uitgevoerd:

• laminotomie. Dit type operatie omvat het verwijderen van een fragment van de botstructuur en het gele ligament.
• laminectomie. Daarbij wordt het grootste deel van de wervelkolom die het wervelkanaal begrenst, verwijderd.
• Foraminotamie. Het doel van de operatie is om het wortelkanaal te vergroten.
• discetomie. Bij deze operatie wordt een gedeeltelijke of volledige verwijdering van de tussenwervelschijf uitgevoerd.
• Laserverdamping van de schijfkern. Het wordt uitgevoerd met de deelname van een speciale LED, die zorgt voor gedeeltelijke vernietiging van de schijf, wat leidt tot de omgekeerde ontwikkeling van de hernia.

Hoe u van osteochondrose afkomt, beslist alleen de arts. Het is noodzakelijk om te begrijpen dat elk geval individueel is en dat de keuze voor een of andere methode van chirurgische ingreep afhangt van de locatie van de pathologie, de ernst ervan, de patiënt heeft andere ziekten.

Traditionele methoden

Thuis kunt u een ziekte van de wervelkolom behandelen. Maar dit mag alleen worden gedaan in gevallen waarin er nog steeds symptomen van chondrose zijn (de beginfase van de ontwikkeling van de ziekte) en na voorafgaand overleg met een arts.

Sprekend over wat helpt bij chondrose, moeten de volgende recepten voor alternatieve geneeswijzen worden benadrukt:

1. Je moet 1 kg grof zout nemen, dit mengen met 3 el. ik. droge mosterd, voeg 100 ml water toe, meng alles goed. De resulterende pap moet op laag vuur worden gezet en worden verwarmd tot een temperatuur van 50 graden. Het mengsel wordt op het pijnlijke gebied aangebracht, er wordt een film op geplaatst en vervolgens een warme zakdoek. Bij een dergelijk kompres moet de patiënt gaan liggen totdat deze volledig is afgekoeld. Na de procedure is het noodzakelijk om nog 2 uur warm te blijven.
2. Giet 1, 5 liter water in een pan, voeg 3 handenvol zaagsel toe en breng het resulterende mengsel aan de kook en zeef. Het zaagsel wordt op een plastic folie gelegd, die eerder is bedekt met een laken op het bed. Een gaasservet wordt bovenop het zaagsel gelegd, waarna ze erop gaan liggen en er een warme deken overheen leggen. Lig dus 30 tot 40 minuten.
3. Neem 200 g wateraardbeiwortels, 100 wortels van Potentilla, 100 g elecampane. De kruiden worden in een pot van 3 liter gedaan, tot de rand gevuld met wodka. De resulterende samenstelling wordt gedurende 3 weken op een donkere plaats geplaatst en vervolgens gefilterd. Neem 3 keer per dag voor de maaltijd, 1 eetl. ik. de hele maand. Neem dan een pauze van 10 dagen en herhaal de kuur.

Het is moeilijk om osteochondrose te behandelen. Het is moeilijk om te reageren op conservatieve therapiemethoden. Maar als je ze combineert met goede voeding, thuisbehandeling, oefentherapie en alle aanbevelingen van de arts, dan heeft de patiënt alle kans om van de pijn af te komen die hem kwelt en de ontwikkeling van complicaties te voorkomen.